W roku 1970 znany ówcześnie jeden z liderów zespołu "Czerwone Gitary" Krzysztof Klenczon postanowił rozpocząć pracę na własny rachunek zakładając własną grupę "Trzy Korony". W tej formacji została nagrana tylko jedna płyta pt. "Dziesięć w skali Beauforta". Płyta tzw. Long play była tylko jedna ale znajdowały się na niej same przeboje, które przetrwały do dzisiaj. W następstwie spraw rodzinnych artysta wyjechał do USA, tam ze zmiennym szczęściem próbował kontynuować swoją twórczość. Między innymi bardzo często brał udział w akcjach charytatywnych na rzecz chorych polskich dzieci. Z jednej takiej akcji do domu już nie wrócił. Wypadek samochodowy na przedmieściach Chicago zakończył się dla niego tragicznie. Przez wiele lat pamięć o Krzysztofie Klenczonie była jakby trochę przyćmiona twórczością następnych pokoleń artystów. Media na jego temat milczały, zdawałoby się że zostanie zapomniany jak wielu artystów w przeszłości. W roku 2000, toruński artysta Jerzy Aniszewski przypomniał Światu o nieco zapomnianej twórczości Klenczona zakładając zespół Trzy Korony 2000, który swoją twórczość skierował na wykonywanie utworów ówczesnych "Trzech Koron". W dniu 6 stycznia 2005 roku oficjalnie został podpisany dokument o reaktywacji zespołu "Trzy Korony" potwierdzony własnoręcznymi podpisami muzyków oraz żony Krzysztofa Klenczona Alicji Corona Klenczon. Przypieczętował dokument Prezes Stowarzyszenie Christopher Wiesław Wilczkowiak. Na skutek kolei losów niektórych muzyków, wyłonił się skład zespołu, który gra do chwili obecnej. Zespół w obecnym składzie do twórczości Klenczona "dołożył" wiele swoich kompozycji oczywiście z zachowaniem stylu i konwencji dawnych Trzech Koron. Zespół gra wiele koncertów na terenie Polski jak i za jej granicami m.in. W Niemczech, Szwecji ,Danii ,Norwegii głównie dla Polonii.