Pierwszy spektakl Macieja Kuźmińskiego dla Teatru Tańca Caro to złożony z migawek i wspomnień kalejdoskop obrazów, ukazujący człowieka zawieszonego w przestrzeni, gdzie czas nie płynie linearnie. Powracające i pozornie niezwiązane ze sobą sceny nawiązują do współczesnego, fragmentarycznego świata, którego wirtualne i rzeczywiste sfery zlewają się między sobą. Pięcioro tancerzy tworzy obraz rodziny, ukazanej w ponadczasowym ujęciu. Sceniczne postaci, każda ze swoją historią i pragnieniami, poruszają się w surrealistycznej przestrzeni zamieszkałej na stałe jedynie przez meble I ubrania – doskonałe nośniki czasu i pamięci. Ukazani na przemian w ruchu i zawieszeniu bohaterowie stają się częścią archipelagu wspomnień, który stopniowo wyłania się jako obrazy na długo zapadający w pamięć widza. Kuźmiński w charakterystyczny dla siebie sposób ukazuje osamotnienie jednostki poprzez zamierzony brak dotyku fizycznego między aktorami. Często wykorzystywane przez niego wyraziste, barwne obrazy sceniczne potęgują wrażenie przemieszczania się aktorów w przestrzeni. Twórca kontrastuje to jednak z momentami zawieszenia, w których człowiek ukazany jest w zwolnionym tempie, bądź w boleśnie wręcz przedłużonym bezruchu. Teatr Tańca Caro, mający swoja siedzibę w Centrum Kultury i Sztuki im. A. Meżeryckiego w Siedlcach, od kilku lat dysponuje własnym budżetem oraz stałym dostępem do sceny, dzięki czemu dołączył do wąskiego grona instytucjonalnych teatrów tańca w Polsce. Maciej Kuźmiński – choreograf, tancerz i wykładowca młodego pokolenia. Od września br. kierownik artystyczny Teatru Tańca Caro w Siedlcach. Kuźmiński ukończył z wyróżnieniem studia MA Choreography oraz BA Dance Theatre na konserwatorium Trinity Laban w Londynie. Projekt realizowany we współpracy z Instytutem Muzyki i Tańca w ramach programu „Scena dla tańca 2017”.