Parafrazując tytuł książki amerykańskiej pisarki i działaczki feministycznej Rebeki Solnit, „Mężczyźni objaśniają mi świat”, chcemy, żeby powstał spektakl stworzony przez kobiety o kobietach i dla kobiet. To nasz manifest, dokument, krzyk. Skąd te trzy składowe? Po pierwsze - manifest kobiet i kobiecości. My, kobiety-autorki i aktorki, opierając się na tekstach innych kobiet - współczesnych pisarek, dziennikarek, badaczek, artystek - będziemy opowiadać o sytuacji kobiet w dzisiejszym świecie kultury zachodniej, świecie ideałów wolności, równości i braterstwa oraz dominującej religii Ojca i Syna. Chcemy usłyszeć kobiecy głos w sprawach, które dotyczą połowy ludzkości - wyłącznie kobiet, a o których mówi się wciąż niewiele, choć od ponad stu lat coraz głośniej i odważniej. Kobiety ośmielają się również z własnej perspektywy mówić o sprawach ogólnoludzkich, a nawet wyłącznie męskich. Po drugie – dokument. W spektaklu przywoływane będą opowieści o realnym życiu kobiet, opisane w reportażach, biografiach, internetowych blogach, a także badaniach naukowych. Po trzecie – krzyk. Od czasu walki o równouprawnienie kobiety, żeby być słyszane krzyczą. Żeby wyrazić swój gniew i wściekłość, żeby wołać o pomoc, kiedy są gwałcone i bite, żeby wyrazić swoją siłę, niezależność i odrębność. Czasami krzyczą szeptem lub milczeniem. Czasami krzyczą czując własną moc i radość. Chcemy opowiedzieć o odrębności kobiet w świecie urządzonym i rządzonym przez mężczyzn, chcemy usłyszeć inny, nie-męski głos, odmienny od dyskursu dominującego w nauce, sztuce i polityce. Chcemy usłyszeć różne kobiece głosy, docenić różnice i różnorodność, chcemy stworzyć poczucie wspólnoty w oparciu o to, co nas łączy i o to, co nas dzieli.