"Punktem wyjścia do napisania scenariusza krótkometrażowego filmu fabularnego pt. "Przystanek" jest historia z Japonii. Przez trzy lata na stacji Kami-Shirataki (wyspa Hokkaido) zatrzymywał się pociąg. Wsiadała do niego tylko jedna pasażerka - uczennica, która dojeżdżała nim na lekcje do szkoły. Ponieważ po 26 marca 2016 roku rozpoczęła ona naukę w szkole wybudowanej znacznie bliżej domu, tego właśnie dnia pociąg po raz ostatni zatrzymał się na wspomnianej stacji. W filmie "Przystanek", zamiast dalekiej Japonii i dworca kolejowego, mamy polską prowincję i przystanek autobusowy PKS na opustoszałej wsi. Jako końcowy kurs autobusu wybrałem dzień ogłoszenia wyników matury. Jest to ostatnia wizyta w szkole i moment przejścia: zakończenia jednego etapu w życiu i oczekiwania na rozpoczęcie kolejnego. Interesuje mnie uchwycenie stanu zawieszenia. Tylko ten jeden dzień - poznanie wyników egzaminu dojrzałości decydujących o przyszłości bohatera i zapowiedź jego rychłego wyjazdu do wielkiego miasta. Wielka ochota na wyrwanie się z prowincji (bohater odczuwa "kłujący ból peryferyjności") i jednoczesna nostalgia za mijającym "starym światem". Zrealizowałem film ascetyczny, wolny od obcych naleciałości - literatury i maniery teatralnej. Pewien rodzaj sztuki apeluje do uczuć w sposób bezpośredni, inny czyni to przez oddziaływanie na inteligencję. Istnieje sztuka, która zmusza do uczestnictwa, do empatii i taka, która wywołuje dystans i skłania do refleksji. W kinie mistrzem sztuki refleksyjnej jest Robert Bresson, "patron duchowy" mojego pomysłu."