The Surfer

USA, Australia 2024, 99 min

 reżyseria: Lorcan Finnegan

scenariusz: Thomas Martin

zdjęcia: Radosław Ładczuk

muzyka: François Tétaz

obsada: Nicolas Cage, Julian McMahon, Nicholas Cassim, Miranda Tapsell

Były surfer powraca na rajską plażę swojego dzieciństwa, by spędzić czas z nastoletnim synem. To ma być męski weekend pośród oceanicznych fal. Jednak grupa lokalsów roszczących sobie prawa do tutejszej plaży, zabrania przybyszom wstępu na „ich teren”. Rozdrażniony przez zaczepki aroganckich osiłków mężczyzna próbuje pokazać, kto tu rządzi i zachować twarz w oczach syna. Wkrótce boleśnie przekona się jednak, w jak nierówną wdał się grę. Rozpalona piekielnym upałem plaża staje się koszmarną pułapką, z której wyrwać się może jedynie stawiając czoła lokalnej bandzie, przed którą drży nawet policja.

Surfer to kino komicznie survivalowe i kolejna udana, charakterystycznie wyrazista rola Nicolasa Cagea. Jego postać napędzana jest wręcz niezniszczalną determinacją, potrzebą postawienia na swoim, poczuciem niesprawiedliwości i silnym ego. Konflikt z surferami stopniowo eskaluje, a kradzież deski jest tylko pierwszym ostrzeżeniem. Im mężczyzna jest bardziej uparty, tym mocniej dostaje w kość. Skwar i brak dostępu do wody pitnej wykańczają go fizycznie. Zarobiony biznesmen i właściciel Lexusa gwałtownie przemienia się w śpiącego pod krzakiem bezdomnego. Zdarza się.

Before you can surf, you must suffer to nośne motto sekty Scallyego i warunek, by stać się jej członkiem. Dobrze brzmi, wpada w ucho, głupie co niemiara, wymaga cierpienia, ale też kusi nagrodą. Z każdą kolejną klęską nasz surfer paradoksalnie coraz bardziej zasługuje na to elitarne wyróżnienie. Kino nie jest od tego, by kogokolwiek wychowywać, ale pewnie czasem warto poświęcić wszystko dla chwili przyjemności./ Maciej Niedźwiedzki, filmweb/