Akcja filmu rozgrywa się w upalne lato, na rzymskim przedmieściach. Lejący się z nieba żar powoduje, że czas stoi tu niemal w miejscu. Do włoskiego dolce vita jednak daleko, zwłaszcza gdy już przekroczy się próg świata wykreowanego przez braci D’Innocenzo. Zamieszkujące to miejsce rodziny na pierwszy rzut oka niczym specjalnym się nie wyróżniają. Podobnie jak wiele innych, dzielą swoje radości i smutki, a lepsze momenty przeplatają gorszymi. Tyle że tych drugich, połączonych z narastającą frustracją oraz agresją powodowaną sytuacją osobistą, materialną czy klasową, jest tu zdecydowanie więcej. Domy nie są już schronieniami, stając się niemymi świadkami sadystycznych zachowań ojców oraz bierności matek. Obojętność dorosłych najmocniej uderza w dzieci, które mogą się okazać prawdziwą siłą wywrotową tej złej baśni… Pewne jest, że ta ujęta w formułę mrocznej współczesnej baśni opowieść to kino ekstremalnych emocji, angażujące widza do ostatniego nerwu. Oryginalny tytuł „Favolacce” jest połączeniem włoskich słów „favole” – opowieść oraz „parolacce” – przekleństwo.