Sanatorium under the Sign of the Hourglass

Wielka Brytania, Polska, Niemcy 2024, 75 min

reżyseria: Stephen Quay, Timothy Quay

scenariusz: Stephen Quay, Timothy Quay

obsada: Tadeusz Janiszewski, Wioletta Kopańska, Andrzej Kłak

Mężczyzna przemieszcza się pociągiem boczną i tajemniczą linią. Celem podróży jest odwiedzenie umierającego ojca. Wkrótce dociera do sanatorium, które znajduje się na skraju mitycznego lasu.

Po blisko dwóch dekadach prac i kilkunastu latach zbierania inspiracji, możemy zmierzyć się z najnowszą próbą adaptacji prozy Brunona Schulza. Bracia bliźniacy Stephen i Timothy Quay, znani miłośnicy środkowoeuropejskiej sztuki i literatury, w koprodukcji z polskimi instytucjami przygotowali najnowszą interpretację Sanatorium pod Klepsydrą.

Bracia Quay są wierni Schulzowi i najczęściej z nim kojarzeni. Od czasu Ulicy Krokodyli, słynnej lalkowej animacji na podstawie tytułowego opowiadania, pełnią funkcję nieoficjalnych ambasadorów polskiej literatury w anglosaskim kinie.

Sanatorium pod klepsydrą według braci Quay to złożony z różnych technik i motywów portal do innej rzeczywistości. Oniryczna proza Schulza miesza się tu z eksperymentalną animacją, teatrem lalek i sporą dawką filmowego ekspresjonizmu. /Michał Konarski, filmweb/

Produkcja została zrealizowana po polsku z polską ekipą i aktorami. Bruno Schulz – autor literackiego pierwowzoru „Sanatorium Pod Klepsydrą” – to jeden z najoryginalniejszych pisarzy i artystów XX wieku. Jego tragiczny los również został zawarty w filmie, bo postać Schulza i jego wyobraźnia inspiruje Braci Quay od początku ich kariery. W pełnometrażowym dziele, które trzeba uznać za summę ich dokonań, stworzyli hybrydę animacji lalkowej i zdjęć aktorskich. Podziw budzi odważna decyzja, na jaką nie zdecydowałby się żaden polski reżyser – umieścić gęstą, poetycką frazę Schulza w oryginale. Daje to rozkosz słuchania hipnotycznej, wciągającej lektury.