Polska 1967, 90 min

reżyseria: Henryk Kluba
obsada: Franciszek Pieczka, Teresa Kamińska, Marian Kociniak, Zdzisław Maklakiewicz

Chłopski przywódca z Beskidów zakłada tuż po wojnie osadę na Ziemiach Odzyskanych. Buduje z chłopami szkołę, ceglarnię i tartak. Towarzysze komuniści próbują wymusić na nim zgodę na oddanie dla ogółu ich społecznej własności. Trwa spór o władzę ludu.
Ludowa ballada w reżyserii Henryka Kluby stanowi oryginalną interpretację filmu socrealistycznego o dojrzewaniu chłopstwa do ideologii socjalizmu. Chłopi samoorganizują się i bronią idei władzy ludu. Twórca dowartościowuje tę walkę mityczną oprawą plastyczną na wzór malarstwa naiwnego oraz muzyczną – pieśniami według kompozycji Zygmunta Koniecznego w wykonaniu chóru z Istebnej. Film budzi pozytywne skojarzenia ze sztuką Siergieja Paradżanowa, ormiańskiego autora filmowego, twórcy arcydzieła Cienie zapomnianych przodków (1965). Autorem scenariusza, dialogów i tekstów pieśni był Wiesław Dymny, aktor, pisarz i poeta, artysta „Piwnicy pod Baranami”. Jego współpraca scenariuszowa i scenograficzna z Klubą zaczęła się od robotniczej ballady Chudy i inni (1966) i zaowocowała jeszcze filmem Pięć i pół bladego Józka (1971).
Pokaz w ramach cyklu „Krótka historia polskiego kina część II: twórcy osobni” organizowanego przez Stowarzyszenie Kin Studyjnych we współpracy z WFDiF i DI Factory, przy wsparciu Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej. Seans rozpocznie prelekcja wideo kuratora przeglądu, filmoznawcy Tomasza Kolankiewicza. Film wyświetlany w wersji z angielskimi napisami.