Sztuka o poszukiwaniu tożsamości i o tym jak bardzo nie potrafimy się ze sobą komunikować. Autorka wspomina, że inspirowała się m.in. cyberpunkiem, grami komputerowymi, klimatami z filmów futurystycznych. Jej sztuka to futurystyczna baśń, a jednocześnie trochę komiks z elementami satyry społecznej. A wszystko zaczyna się, jak w realistycznym irlandzkim dramacie, w którym trochę dziwni, samotni i nieszczęśliwi ludzie spotykają się jak zawsze w tym samym barze o nazwie „Szklana Pogoda”. Dopiero później dowiadujemy się, że jest 2040 rok, a bohaterami tej dziwnej opowieści są ludzie żyjący poza istniejącym systemem. Niektórzy nie chcą być jego częścią, inni po prostu nie umieją w nim żyć. Każdy z nich ma do opowiedzenia swoją historię, a razem uczestniczyć mają w zapowiedzianym, a może tylko przeczuwanym – końcu świata. Występują: Katarzyna Herman (Kobieta), Krzysztof Stroiński (Stary Pisarz), Jacek Beler (Człowiek Torba), Rafał Rutkowski (Człowiek Kamera), Piotr Żurawski (Barman), Marta Nieradkiewicz (Kelnerka), Tomasz Sapryk (Taksówkarz), Sławomir Grzymkowski (Profesor Magdziak), Marieta Żukowska (Malarka), Rafał Maćkowiak (Abrakadabra).